با کاکتوس ها مهربان باشیم
تجربه ثابت کرده است ک «مورد علاقه»های من یا مورد علاقه هیچکس نیستند و یا اگر هم باشند، مورد علاقه آدم های انگشت شماری اند. البته عکس این قضیه هم بارها و بارها اتفاق افتاده است. مثلا هیچوقت درک نکرده ام که چرا آدم ها ارتفاع را دوست دارند و احساس می کنند هرچه ارتفاع یک مکان یا یک وسیله در شهربازی بیشتر باشد، خفن ناک تر و هیجان انگیزتر است. یا مثلا هیچوقت درک نکرده ام خوردن پیتزا با سس تند چه لذتی دارد و چرا مردم از خیس شدن بدشان می آیند اما شدیدا و قویا اعتقاد دارم «مورد علاقه» ها متعلق به هرکسی که باشند قابل احترام اند و در مواجه با آن ها باید یک لبخند پت و پهن بنشانیم روی لب های مان. تا زمانیکه این مورد علاقه ها جا خوش کرده اند کنج دل آدم ها، هیچکس نمی تواند بیرون شان کند.
+ پس من دلم خواست که دو عدد کاکتوس دیگر به کلکسیون کاکتوس هایم اضافه کنم و هیچ اعتراضی وارد نیست!
+ دیشب تا صبح داشتم به این فکر می کردم که اگر قرار باشد یک کتابخانه دیگر به اتاقم اضافه کنم، با کاکتوس های بیچاره که حالا حکم بچه های قد و نیم قد و بی سرپناه ام را دارند چه کنم؟!
حالا اینا رو ولش کنین! شوورتون کاکتوس دوس نداشت میخواین چیکار کنین؟! خخخخ
عه، منم یه هالمه کاکتوس دارم. طفلیا مدام بچه میارن. منم بچه هاشونو جدا می کنم و توی گلدونای جدید می کارم و این داستان ادامه داره. طفلی مامانم.[خنثی]
آخ ک چقدر دلم واسه خرید کتاب و خوندن کتاب تنگ شده مورد علاقه منم رمام های کودک و نوجوان اند ولی هیچکس درکم نمی کنه
منم کاکتوس دوست دارم چند تا گلدون پارسال گرفتم ولی برعکس مقاوم بودنشون دوتاشون زودخراب شد فک کنم طبعشون عوض شده اینا هم نازنازی شدن [لبخند]
سلام :)
سلام کاکتوسها عزیزند...نگشون دار با عشق
عجب اقتصادي فكر ميكنيها آخه كاكتوسا زياد اب مصرف نميكنن ها[لبخند]
[نیشخند][نیشخند][نیشخند] در راستای کامنت اول :دی
خودت کاکتوسی[گاوچران]